![IMG-20140601-WA0021[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/089_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0027[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/090_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0057[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/091_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0073[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/092_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0064[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/093_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0071[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/094_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0081[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/095_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0088[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/096_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0097[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/097_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0094[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/098_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0099[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/099_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140601-WA0102[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/064/100_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20140606-WA0000[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/069/699_800x600.jpg?r=0)
Salares de Uyuni en het noorden van Argentina
Door: Timo
Blijf op de hoogte en volg Timo en Lars
11 Juni 2014 | Argentinië, Mendoza
Hoi allemaal !
Intussen zijn we nog maar 2 weken verwijderd van de terugvlucht en zitten we in Mendoza, halverwege Argentinië, vlakbij de grens met Chili. Maar het verhaal moet beginnen in Uyuni, daar waren we gebleven.
Direct de tour geboekt dus, zoals Lars al zei. Bij dezelfde mevrouw ook de treintickets geboekt voor de avond dat we terug zouden komen van de tour. We werden op woensdagochtend rond 11 uur opgehaald en na nog een poosje wachten vertrokken we in een dikke 4x4, met als eerste halte een treinenkerkhof. Onze autogenoten bestonden uit gids Miquel a.k.a. Mike en een Canadees stel, Chris en Suzan. Ons was verteld dat er ook 2 Britse meisjes mee zouden gaan, maar volgens Mike zouden we die later ophalen. Het treinenkerkhof was gaaf, allemaal verroeste treinen op 2 rails, waar je op kon klimmen en vanaf kon springen en stenen tegenaan kon gooien, er hingen wat schommels aan. Met een lekker zonnetje was dit een fijn begin! Daarna door in de auto, richting de zoutvlaktes! Eerst nog een stop bij een miezerig toeristenmarktje, maar daarna stopten we bij de plek waar het zout in hoopjes ligt te drogen om er bouwmateriaal van te maken. Er bestaan hier daadwerkelijk huizen en hotels compleet van zout. Tafels, stoelen, muren, vloer, alles. Hierna over de zoutvlakte gecrosst richting lunchplek, wat behoorlijk vreemd is. De bergen in de verte hebben geen onderkant, ze lijken te zweven. De vlakte is opgebouwd uit een soort zeshoeken van zout, gek gezicht. Natuurlijk hebben we wat vreemde foto´s gemaakt met koekjes, flessen water en een zonnebril. Daarna een stop bij een cactuseiland in de zoutvlakte, met reusachtige cactussen erop. En hier begon het gedonder. Mevrouw Andrea van de agency had ons namelijk verzekerd dat we niks hoefden te betalen. Alle toegangen zouden inbegrepen zijn. Helaas wist gids Mike daar niks van, en moesten we dus nog een keer betalen en konden we dat later wel terugkrijgen. Goed... Een mooie zonsondergang gezien op de vlakte, waar je oneindig ver kan kijken, en daarna naar ons onderkomen (ook volkomen uit zout opgetrokken !! ) voor de nacht gegaan. Daar ontmoetten we ook de 2 personen die ons zouden vergezellen de 2 dagen daarna, 2 ontzettend leuke en grappige Argentijnse mannen. De volgende dag in de ijzige kou de zonsopkomst op de zoutvlakte gezien. Daarna lieten we de zoutvlakte achter ons en reden we de vulkaanvallei in, waar we een dag lang allerlei vulkanen, een woestijn, flinke klimrotsen en ontzettend veel meren hebben gezien. Blauwe meren, bevroren meren, rode meren, maar wie vooral onze aandacht hadden waren de flamingo´s in de meren. Man wat mooi. Al met al was deze dag dus een stuk veelzijdiger dan de eerste. En die klimrotsen, wat heerlijk. Zo´n 15 meter hoog en midden in de woestijn. De dag afgesloten met een potje Trugo, een Argentijns kaartspelletje waarbij het erop neerkomt dat je zoveel mogelijk punten moet halen door te bluffen en op te bieden, maar ongeveer net zo belangrijk is je taalgebruik: je moet je tegenstander zoveel mogelijk beledigen, uitschelden, gek maken en de grond in boren. En dat in het Spaans, we hebben ons goed vermaakt! De volgende dag bestond uit een bezoek aan een geisergebied, in de vrieskou van de ochtend. Gelukkig konden we daarna opwarmen in de hotsprings, met uitzicht op het groene meer (wat niet groen was omdat het bevroren was). Nog een woestijn gezien die Dalí geschilderd heeft, en daarna gestopt bij een paar flinke klimrotsen van een meter of 20 hoog. Daar weten wij wel raad mee. Dat was het einde van de tocht. Gedropt in Uyuni en toen moesten we nog even ons geld gaan halen. Makkelijker gezegd dan gedaan, de agency was dicht en de naburige hostels en agencies vertelden ons allemaal dat het ´altijd hetzelfde liedje is´, en er al vaak toeristen ´hija de puta´ (hoerendochter) en andere teksten op haar deur hadden gekalkt. Lekker dan, dachten wij. Na de man uit ons hostel onder druk gezet te hebben om haar te bellen kwam ze opdagen, maar daar hadden we al wel anderhalf uur voor moeten wachten, dus tijd genoeg om flink wat plannen te bedenken om de agency te doen verdwijnen... bovendien had ze onze treintickets nog! Goed, mevrouw kwam opdagen en we konden geld terugkrijgen, maar de tickets waren er nog niet.. Daarvoor zou ze 3 uur later terugkomen. Gelukkig zijn de Argentijnen in de tussentijd niet van onze zijde geweken en is het uiteindelijk allemaal goed gekomen, ook al hebben we iets teveel betaald. De Argentijnen zaten in dezelfde trein, dus daar zijn we de volgende dag de grens mee overgestoken en hebben we geld mee gewisseld. Dat gaat gek. In de krant staan de officiële koers, maar ook de koers van de zwarte markt. Naast elkaar. en dat maakt een verschil van 4 pesos per euro. Dat is nogal lucratief dus! Een bus genomen naar Humahuaca, waar we de volgende dag een random berg zijn gaan beklimmen en uitkwamen bij een canyon, die ons wel gaaf leek om in af te dalen. Niet geheel ongevaarlijk maar wel heel tof. De volgende halte was Tilcara, waar we nog een wandeling hebben gemaakt naar 2 grotten, waar we met kaarsen in zijn gegaan. Eentje doorkruiste de hele berg waarna we aan de andere kant uitkwamen. In Tilcara hadden we een heel leuk hostel, waar ze ´s avonds samen aten, met het personeel en de gasten van 2 hostels, en dat eindigde in muziek maken. Heel gezellig en hilarisch om Het is een nacht van Guus Meeuwis met een stel Argentijnen, Zwitsers, Australier en Belgen te zingen. Hier zijn we ook een dagje langer blijven hangen. Na Tilcara zijn we in Salta beland, waar we eigenlijk niet zoveel uitgevoerd hebben. Er was tennis, hockey en basketbal op tv dus we vermaken ons met de sport. We verruilden Salta voor Cafayate, met een goedkoop hostel en een leuke wandeling door een kloof langs een rivier met watervalletjes, waar je in kon zwemmen als het niet zo donders koud was. Nog wel van een waterval gesprongen natuurlijk, maar daar hebben we het bij gehouden. De dag daarna een kleine rondleiding door een ´bodega´ gehad, een wijnmakerij, maar wijn is toch niet echt ons ding, dus wilden we graag naar Mendoza, de volgende stop. Helaas gaan de bussen alleen vanaf Salta, dus moesten we terug. Gelukkig kwamen we een Franse jongen tegen, die mij toevallig van gezicht herkende van de Uyuni en daarom een gesprek met ons aanknoopte. Hij ging die dag terug naar Salta in een huurauto, die terugmoest. Dat kwam ons wel goed uit! de bustickets terugverkocht voor 70 % van de prijs, wat best veel is als je nagaat dat ik ze 45 minuten voor vertrek pas terugverkocht, en met de auto gegaan. De Fransman reed, heeft een monument geramd waardoor er een flinke deuk in de achterbumper zat, we zijn een rivier van zo´n 20 meter doorkruist, we zijn verkeerd gereden, we hebben 45 kilometer op de reservetank gereden voordat we een tankstation tegenkwamen, maar de rit was echt prachtig. Wat een omgeving, Argentinië. Zo anders dan Bolivia weer. We vermaken ons heel goed, helaas hebben we hier wat minder lang dan in de andere landen. Maar het reizen gaat ons goed af. We zijn bijna thuis! Het schema bestaat nog uit Mendoza, Buenos Aires en de watervallen van Iguacu, en dan gaan we alweer naar Sao Paulo voor de wedstrijd en de terugvlucht. Nog even genieten dus !
Intussen zijn we nog maar 2 weken verwijderd van de terugvlucht en zitten we in Mendoza, halverwege Argentinië, vlakbij de grens met Chili. Maar het verhaal moet beginnen in Uyuni, daar waren we gebleven.
Direct de tour geboekt dus, zoals Lars al zei. Bij dezelfde mevrouw ook de treintickets geboekt voor de avond dat we terug zouden komen van de tour. We werden op woensdagochtend rond 11 uur opgehaald en na nog een poosje wachten vertrokken we in een dikke 4x4, met als eerste halte een treinenkerkhof. Onze autogenoten bestonden uit gids Miquel a.k.a. Mike en een Canadees stel, Chris en Suzan. Ons was verteld dat er ook 2 Britse meisjes mee zouden gaan, maar volgens Mike zouden we die later ophalen. Het treinenkerkhof was gaaf, allemaal verroeste treinen op 2 rails, waar je op kon klimmen en vanaf kon springen en stenen tegenaan kon gooien, er hingen wat schommels aan. Met een lekker zonnetje was dit een fijn begin! Daarna door in de auto, richting de zoutvlaktes! Eerst nog een stop bij een miezerig toeristenmarktje, maar daarna stopten we bij de plek waar het zout in hoopjes ligt te drogen om er bouwmateriaal van te maken. Er bestaan hier daadwerkelijk huizen en hotels compleet van zout. Tafels, stoelen, muren, vloer, alles. Hierna over de zoutvlakte gecrosst richting lunchplek, wat behoorlijk vreemd is. De bergen in de verte hebben geen onderkant, ze lijken te zweven. De vlakte is opgebouwd uit een soort zeshoeken van zout, gek gezicht. Natuurlijk hebben we wat vreemde foto´s gemaakt met koekjes, flessen water en een zonnebril. Daarna een stop bij een cactuseiland in de zoutvlakte, met reusachtige cactussen erop. En hier begon het gedonder. Mevrouw Andrea van de agency had ons namelijk verzekerd dat we niks hoefden te betalen. Alle toegangen zouden inbegrepen zijn. Helaas wist gids Mike daar niks van, en moesten we dus nog een keer betalen en konden we dat later wel terugkrijgen. Goed... Een mooie zonsondergang gezien op de vlakte, waar je oneindig ver kan kijken, en daarna naar ons onderkomen (ook volkomen uit zout opgetrokken !! ) voor de nacht gegaan. Daar ontmoetten we ook de 2 personen die ons zouden vergezellen de 2 dagen daarna, 2 ontzettend leuke en grappige Argentijnse mannen. De volgende dag in de ijzige kou de zonsopkomst op de zoutvlakte gezien. Daarna lieten we de zoutvlakte achter ons en reden we de vulkaanvallei in, waar we een dag lang allerlei vulkanen, een woestijn, flinke klimrotsen en ontzettend veel meren hebben gezien. Blauwe meren, bevroren meren, rode meren, maar wie vooral onze aandacht hadden waren de flamingo´s in de meren. Man wat mooi. Al met al was deze dag dus een stuk veelzijdiger dan de eerste. En die klimrotsen, wat heerlijk. Zo´n 15 meter hoog en midden in de woestijn. De dag afgesloten met een potje Trugo, een Argentijns kaartspelletje waarbij het erop neerkomt dat je zoveel mogelijk punten moet halen door te bluffen en op te bieden, maar ongeveer net zo belangrijk is je taalgebruik: je moet je tegenstander zoveel mogelijk beledigen, uitschelden, gek maken en de grond in boren. En dat in het Spaans, we hebben ons goed vermaakt! De volgende dag bestond uit een bezoek aan een geisergebied, in de vrieskou van de ochtend. Gelukkig konden we daarna opwarmen in de hotsprings, met uitzicht op het groene meer (wat niet groen was omdat het bevroren was). Nog een woestijn gezien die Dalí geschilderd heeft, en daarna gestopt bij een paar flinke klimrotsen van een meter of 20 hoog. Daar weten wij wel raad mee. Dat was het einde van de tocht. Gedropt in Uyuni en toen moesten we nog even ons geld gaan halen. Makkelijker gezegd dan gedaan, de agency was dicht en de naburige hostels en agencies vertelden ons allemaal dat het ´altijd hetzelfde liedje is´, en er al vaak toeristen ´hija de puta´ (hoerendochter) en andere teksten op haar deur hadden gekalkt. Lekker dan, dachten wij. Na de man uit ons hostel onder druk gezet te hebben om haar te bellen kwam ze opdagen, maar daar hadden we al wel anderhalf uur voor moeten wachten, dus tijd genoeg om flink wat plannen te bedenken om de agency te doen verdwijnen... bovendien had ze onze treintickets nog! Goed, mevrouw kwam opdagen en we konden geld terugkrijgen, maar de tickets waren er nog niet.. Daarvoor zou ze 3 uur later terugkomen. Gelukkig zijn de Argentijnen in de tussentijd niet van onze zijde geweken en is het uiteindelijk allemaal goed gekomen, ook al hebben we iets teveel betaald. De Argentijnen zaten in dezelfde trein, dus daar zijn we de volgende dag de grens mee overgestoken en hebben we geld mee gewisseld. Dat gaat gek. In de krant staan de officiële koers, maar ook de koers van de zwarte markt. Naast elkaar. en dat maakt een verschil van 4 pesos per euro. Dat is nogal lucratief dus! Een bus genomen naar Humahuaca, waar we de volgende dag een random berg zijn gaan beklimmen en uitkwamen bij een canyon, die ons wel gaaf leek om in af te dalen. Niet geheel ongevaarlijk maar wel heel tof. De volgende halte was Tilcara, waar we nog een wandeling hebben gemaakt naar 2 grotten, waar we met kaarsen in zijn gegaan. Eentje doorkruiste de hele berg waarna we aan de andere kant uitkwamen. In Tilcara hadden we een heel leuk hostel, waar ze ´s avonds samen aten, met het personeel en de gasten van 2 hostels, en dat eindigde in muziek maken. Heel gezellig en hilarisch om Het is een nacht van Guus Meeuwis met een stel Argentijnen, Zwitsers, Australier en Belgen te zingen. Hier zijn we ook een dagje langer blijven hangen. Na Tilcara zijn we in Salta beland, waar we eigenlijk niet zoveel uitgevoerd hebben. Er was tennis, hockey en basketbal op tv dus we vermaken ons met de sport. We verruilden Salta voor Cafayate, met een goedkoop hostel en een leuke wandeling door een kloof langs een rivier met watervalletjes, waar je in kon zwemmen als het niet zo donders koud was. Nog wel van een waterval gesprongen natuurlijk, maar daar hebben we het bij gehouden. De dag daarna een kleine rondleiding door een ´bodega´ gehad, een wijnmakerij, maar wijn is toch niet echt ons ding, dus wilden we graag naar Mendoza, de volgende stop. Helaas gaan de bussen alleen vanaf Salta, dus moesten we terug. Gelukkig kwamen we een Franse jongen tegen, die mij toevallig van gezicht herkende van de Uyuni en daarom een gesprek met ons aanknoopte. Hij ging die dag terug naar Salta in een huurauto, die terugmoest. Dat kwam ons wel goed uit! de bustickets terugverkocht voor 70 % van de prijs, wat best veel is als je nagaat dat ik ze 45 minuten voor vertrek pas terugverkocht, en met de auto gegaan. De Fransman reed, heeft een monument geramd waardoor er een flinke deuk in de achterbumper zat, we zijn een rivier van zo´n 20 meter doorkruist, we zijn verkeerd gereden, we hebben 45 kilometer op de reservetank gereden voordat we een tankstation tegenkwamen, maar de rit was echt prachtig. Wat een omgeving, Argentinië. Zo anders dan Bolivia weer. We vermaken ons heel goed, helaas hebben we hier wat minder lang dan in de andere landen. Maar het reizen gaat ons goed af. We zijn bijna thuis! Het schema bestaat nog uit Mendoza, Buenos Aires en de watervallen van Iguacu, en dan gaan we alweer naar Sao Paulo voor de wedstrijd en de terugvlucht. Nog even genieten dus !
-
12 Juni 2014 - 21:40
Peetjos:
globemannen,
dat is weer een heel verhaal met heel wat ervaringen.
super.
pas goed op elkaar.groetpeetjos -
13 Juni 2014 - 10:27
Corita:
lieve allebei, wat heerlijk om zo toch te kunnen leven van de ene in de andere dag. Al die mensen die jullie ontmoeten en wat jullie allemaal samen met hen beleven. Super om te lezen. Nog verder in Argentinië en dan op naar Brazilië waar het voetbalwk is losgebarsten. Wat een bijzonder einddoel voor jullie. Geniet er nog van samen. liefs uit Zwolle van ons allen -
13 Juni 2014 - 10:48
Elze:
Hi kerels,
Geweldig al jullie belevenissen te lezen!! En mooi hoe jullie contacten hebben met localen en reizigers en lekker muziek maken. fantastisch. Maar nu de terugreis dichtbij komt, begint het wel te prikkelen om jullie weer in levende lijve te zien. Gelukkig voor jullie heb je nog wat boeiende uitstapjes in het verschiet en zoeken jullie het spectakel wel op, al zijn die watervallen een week geleden wel erg in het water gevallen - spannend of jullie er heen kunnen. Hier hebben de wolkbreuken plaatsgemaakt voor een heerlijk schijnend zonnetje en misschien kunnen we vanavond de wedstrijd van Oranje wel buiten kijken. In elk geval kijken jullie ouders vanavond gezamenlijk, en dus zullen jullie, af en toe :), wel over de tong gaan.
Fijne tijd nog deze laatste 2 weken, dag dag, liefs Elze -
14 Juni 2014 - 09:20
Femie Van Riele:
Wat maken jullie veel mee, onvergetielijke avonturen en ontmoetingen, je zou al heimwee krijgen voor je weg bent!
Hier hebben wij gisteren zitten juichen tijdens de voetbalwedstrijd en dat gaan jullie straks live meemaken, gaaf!
Nederland heeft gisteren voetbalhistorie geschreven en dat zullen jullie daar ook gaan merken.
Fijne tijd nog en groetjes van ons hier -
14 Juni 2014 - 18:21
Ike En Martie:
Zo wereldreizigers,
alweer zo'n fantastisch verhaal. Nog heel veel plezier met het laatste stukje van jullie reis.
Trek iets mafs aan tijdens de voetbalwedstrijd, dan kom je eerder in beeld!! Wij gaan zeker kijken, dat wordt vast weer een topscore voor Nederland!! Beware of pickpockets.........Veel plezier nog en groetjes van ons allemaal, Ike en Martie -
21 Juni 2014 - 08:52
Rik En Astrid:
Hoi Timo en Lars,
Geweldige verhalen! Nog een goede laatste week gewenst en voor a.s, maandag veel plezier bij de wedstrijd! -
21 Juni 2014 - 21:33
Greta:
jongens wat een reis en wat een avonturen! om jaloers van te worden! en wat een mooie verslagen, zo knap geschreven! Met ook grappige uitspraken: "een kwart kip met friet voor een schijntje " , de schoenen kwijt en "dan zakt de moed je in de schoenen" en tenslotte "de volgende dag hadden we alleen de ochtend " en ja .... als je dat doorvoert is de reis wel heel snel voorbij ....
Maar nog steeds "going on" - veel plezier nog bij het voetbal in Sao Paolo en de rest van de dagen - ik zal goed kijken of ik jullie kan ontdekken. groetjes, Greta. -
23 Juni 2014 - 21:25
Anneke Schouwink:
Dag lieve globetrotters, alleen (voor ons) vanavond kon ik jullie reis meebeleven bij de voetbalwedstrijd. Aanwezig zijn in zo'n groot enthousiast stadion is op zichzelf al een ervaring.
Ervaringen genoeg'is uit jullie mooie verslagen te lezen, binnenkort horen we jullie mondelinge verhalen, en ik verheug me er op Lars gauw weer te zien, en Timo ook natuurlijk maar dat zal wel even duren.
Het vaarwel aan dit boeiende Zuid Amerika komt dus nabij, jammer, maar wij verheugen ons ook op jullie terugkeer.Liefs, Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
